dinsdag 28 juni 2011

Palimpsest

Een mooi woord dat nu al een tijdje door mijn hoofd spookt: palimpsest.

Een palimpsest is een stuk perkament waar de bovenste laag met de tekst vanaf geschraapt werd zodat het perkament opnieuw gebruikt kon worden. De oorspronkelijke tekst schemert er doorheen en kan nu met ultraviolet licht ontcijfert worden. Door het hergebruik zijn oude teksten toch bewaard gebleven.


Een palimpsest is hergebruik en er overheen schrijven, maar je niet hoeft het begrip niet te beperken tot dat perkament. Ook in straten, gebouwen vind je voorbeelden van een palimpsest. Het is een schaduw, een beeld van wat  eens was.Dat wat was, laat sporen na in de omgeving en die sporen blijf je zien. Net als bij een kledingstuk dat je vermaakt en waarin de sporen van vroegere naden zichtbaar blijven..
Een manier om tijd te vangen?

zaterdag 25 juni 2011

Aarzelend begin

Een grijze, miezerige zaterdag is een mooie dag om iets nieuws te beginnen!

Mijn naaimachine begint aarzelend sporen te maken in een nieuw stuk stof, het begin is er. Ik heb alleen nog niet de moed om mijn schaar te zetten in de lap die ik heb laten maken. Ik maak eindeloos proefjes en twijfel over hoe ik het wil doen. Ondertussen heb ik die lap steeds opnieuw in mijn handen, voel hoe zacht de zijde is en geniet van de kleur. Zal ik het aandurven? Met de tondeuse had ik geen moeite om mijn eigen haar te knippen, maar bij een afbeelding van mijn eigen haar op zijde hapert mijn schaar. Nog één proefje dan maar...


De titel voor mijn serie werkjes staat inmiddels wel echt vast: "levenstekens".